Baharı kutlasın diye güllerimiz,
su verdim saksılarına bol bol,
yakınca otururduk fırına,
severim ekmek kokusunu,
bahçesi olan bir evimiz olmadı belki,
toprağına ekemedik gülücükler yarınların.
babamız vardı yorgun,
akşam eve gelirken oyuncak getiremeyen.
Yavan ekmek paylaşan çocukları izlerdim akşamları,
yorgunluğu paylaşmak gibi bir şey olmalıydı,
ekmeğin yarısı yavan,
diğer yarısı daha yavandı yarından,
gülen gözleri masum,
geleceği o kadar da masum değildi belki hiç birinin,
babaları vardı yorgun,
akşam eve gelirken
-hanım bir şey lazım mı ?
diye soramayan.
Asgari ücretin ne demek olduğunu öğrendiğim yaşlardı,
asgari ücretin ne demek olduğunu
ayağımızdaki yırtık ayakkabıdan öğrenmek ayrı bir fiyakaydı
çok soğuk değildi anne,hasta olmam merak etme,
bu fakirlikte hastalık bile uğramazdı mahallemize,
Kimler yaşardı şu sisli dağların ardında,
annem hep zenginler yaşar oğlum derdi,
onlar asgari ücreti 3 kere 4 kere alıyordu zannımca
bize asgari ücret,ayda bir düşüyordu sanırım,
ay ortasında bitiyor derdi babam.
10 şubat 2014 pzt.
S.r.
Hiç yorum yok: